Τι περίεργοι καιροί αυτοί που ζούμε. Με κάποιους εργαζόμενους να είναι σε θέση να εργάζονται από το σπίτι (Work From Home, WFH), επειδή τους είπαν να το κάνουν, και κάποιους άλλους (υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης, στρατιωτικοί, τομέας εφοδιασμού, βιομηχανίες κοινής ωφέλειας) να πρέπει να βρίσκονται στη πρώτη γραμμή στο εξωτερικό περιβάλλον.
Πολλοί άνθρωποι μίλησαν για την εμπειρία τους όσον αφορά την «εργασία από το σπίτι» (WFH) και εξέφρασαν δυσαρέσκεια και δυσκολίες και μίλησαν για τα δεινά τους. VPN που δεν μπορούσαν να ανταπεξέλθουν στον όγκο των απαιτούμενων συνδέσεων, εφαρμογές που προφανώς δεν ήταν ρυθμισμένες για απομακρυσμένες συνδέσεις, μέχρι πολιτικές ασφαλείας που δεν ήταν σε θέση να προσδιορίσουν σε ποιες ευαίσθητες πληροφορίες πρέπει να επιτρέπεται η πρόσβαση και από πού.
Αυτό που παρατηρήθηκε (και παρατηρείται) είναι ότι το «WFH» δείχνει ότι είμαστε όλοι απλώς άνθρωποι. Παιδιά στο παρασκήνιο που χρειάζονται ψυχαγωγία, σκυλιά που χρειάζονται την προσοχή μας και γάτες που χρειάζονται χάιδεμα. Ξαφνικά αποκτούμε μία σχέση με τους πελάτες και τους συναδέλφους μας που βασίζεται περισσότερο στην εμπάθεια, και ας είμαστε ξεκάθαροι, οι περισσότεροι από εμάς πηγαίνουμε στη δουλειά γιατί πρέπει να στηρίξουμε την οικογένειά μας, όποιο σχήμα κι αν έχει. «Είμαι τυχερός» λέει ο Paul Johnson της Boldon James «που η κόρη μου λόγω της θέσης στην εντατική μονάδα του νοσοκομείου χρειάζεται να εργαστεί με ωράριο πλήρης απασχόλησης για να βοηθήσει ασθενείς με Covid-19, και η γυναίκα μου και εγώ περνάμε περισσότερο χρόνο με τον εγγονό μας, ο οποίος ζωντανεύει μερικές από τις τηλεδιασκέψεις μου και μας βοηθάει να συνειδητοποιήσουμε τι είναι σημαντικό αυτές τις εποχές».
Είναι πολύ εύκολο για τους πελάτες –με τους οποίους μιλάει, λέει ο Paul Johnson- να λάβουν την απόφαση να μην κάνουν τίποτα, όμως μόλις ξεπεραστεί το αρχικό στάδιο αυτής της πρόκλησης, και οι υπάλληλοι ξεκινήσουν να εργάζονται απομακρυσμένα, στην συνέχεια αρχίζουν να αναζητούν τρόπους για να βελτιώσουν αυτή την εμπειρία. Όλοι οι οργανισμοί θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη την ασφάλεια των δεδομένων και των πληροφοριών τους, και όλο και περισσότεροι άνθρωποι αρχίζουν να καταλαβαίνουν ότι μία απλή επισήμανση ασφαλείας δεν επαρκεί. Οι έννοιες «απαγορευμένο» ή «ευαίσθητο» δεν σημαίνουν και πολλά για έναν υπάλληλο που εργάζεται εξ αποστάσεως. Αν το σύστημα παρέχει πρόσβαση, τότε θα την χρησιμοποιήσω. «Προσωπικά», λέει ο Paul Johnson, «έχω ήδη λάβει μέσα σε δύο ημέρες τρία αρχεία που οι οργανισμοί από όπου προήλθαν δεν ήθελαν να μου τα στείλουν, επειδή οι πολιτικές ασφαλείας τους ήταν μονοδιάστατες, και χωρίς επιχειρησιακή ταξινομία.
«Τι εννοώ με αυτό;» λέει ο Paul Johnson της Boldon James. Διάφορες ετικέτες/ σημάνσεις που μπορεί να καταλάβει ένας χρήστης από την επιχείρηση όπως Ευαίσθητο / HR / Μισθοί ή Εσωτερικό / Υποστήριξη / Δεδομένα Πελάτη ή ακόμα και Εμπιστευτικό / Μόνο για το Διοικητικό Συμβούλιο / Project X / Επιθετική εξαγορά.
Επομένως, ωσότου ξεκινήσετε να χρησιμοποιείτε καθημερινή επιχειρησιακή γλώσσα στους όρους διαβάθμισης, μην εκπλαγείτε αν το προσωπικό σας συνεχίζει να κάνει λάθη. Ευτυχώς, ορισμένες από αυτές τις ετικέτες μπορούν να εφαρμοστούν αυτόματα ανάλογα με τα τμήματα και τους ρόλους που έχουν, οπότε η συμμετοχή των χρηστών απαιτείται ακόμη λιγότερο.
Ωστόσο, τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή και μία ευκαιρία για να κρατήσετε τις «αποδείξεις της ορθότητας των ιδεών» (proof of concept) μόλις καταστεί δυνατή η εξ αποστάσεως εργασίας για όλους τους εργαζομένους σας. Έτσι, θα μπορείτε στη συνέχεια να λάβετε αποφάσεις που μπορούν να προστατεύσουν τις πληροφορίες και τα δεδομένα του οργανισμού σας με ελεγχόμενο τρόπο.
Οι κυβερνήσεις λένε ότι δεν υπάρχει λόγος πανικού και πως έχουμε άφθονες προμήθειες τροφίμων και πρώτων υλών. Πρέπει να συνεχίσουμε τον «κύκλο του χρήματος» για να επιβιώσουν οι οικονομίες, να υποστηριχθούν επιχειρήσεις μέσα σε αυτό το οικοσύστημα που απαιτείται ροή μετρητών ώστε να είναι σε θέση να πληρώσουν το προσωπικό και τους υπαλλήλους τους. Δεν μπορούν βεβαίως να συνεχίσουν να λειτουργούν όλες οι επιχειρήσεις και να συνεχιστούν όλα τα έργα, ωστόσο δεν είναι δικαιολογία το «να μην κάνεις τίποτα» καθώς έτσι θα μπορούσε να σταματήσει ο οικονομικός κύκλος. Αν γίνει κάτι τέτοιο, τότε μετα το τέλος της σημερινής κρίσης κανείς δεν πρέπει να εκπλαγεί που οι εργολάβοι και προμηθευτές τους θα έχουν σταματήσει πλέον να εμπορεύονται. Το οφείλουμε στους εαυτούς μας, στις οικογένειες και στις κοινότητες να μην κάνουμε κάτι που δεν θα θέλαμε να κάνουν σε εμάς. «Μείνετε ασφαλείς και υγιείς» λέει ο Paul Johnson.